Terapia manualna to nauka o leczeniu i diagnozowaniu czynnościowych zaburzeń narządu ruchu za pomocą rąk terapeuty. Praktyczna medycyna manualna dzieli sie na: diagnostykę manualną, terapię manualną, profilaktykę.
W diagnostyce manualnej wykorzystuje się badanie:
- postawy
- ruchów prostych (izolowanych)
- ruchów funkcjonalnych
- napięcia tkanek
- ruchomości tkanek
- wrażliwości bólowej tkanek.
W terapii manualnej stosuje się różne techniki zabiegowe wykonywane na:
- stawach kręgosłupa
- stawach kończyn górnych i dolnych
- tkankach miękkich (mięśnie, powięzi, więzadła, torebki stawowe).
Ich terapeutyczny wpływ na struktury narządu ruchu polega na:
- normalizacji napięcia
- przywróceniu prawidłowej funkcji
- zmniejszeniu wrażliwości bólowej
- zwiększeniu odporności na przeciążenia biomechaniczne oraz stres
W profilaktyce naucza się pacjenta ćwiczeń do samodzielnego wykonywania w domu mających chronić pacjenta przed nawrotem dolegliwości. W tym celu terapeuta powinien opierać się na informacjach zdobytych w trakcie badania i terapii. Ćwiczenia powinny cechować się:
- celowością
- prostotą
- możliwością samodzielnego wykonania
- minimalną ilością potrzebnego sprzętu.