Pessaroterapia

PESSARY GINEKOLOGICZNO – POŁOŻNICZE

Wskazania do stosowania:
1. Obniżenie macicy i pochwy, wypadanie macicy i pochwy, tyłozgięcie macicy.
2. Nietrzymanie moczu.
3. Niewydolność cieśniowo-szyjkowa, profilaktyka porodów przedwczesnych.
4. Leczenie uciskowego częstomoczu u ciężarnych.
5. Leczenie schorzeń związanych z utrudnionym odpływem moczu w ciąży.
6. Leczenie zespołów bólowych miednicy mniejszej.

Pessary silikonowe

Wykonane są z elastycznego, przyjaznego dla tkanek silikonu. Przez to mogą być łatwo ściskane i bezboleśnie zakładane. Jeżeli są poprawnie dobrane nie wymagają codziennego wyjmowania i spełniają swoją funkcję przez konieczny okres. Pacjentka może je samodzielnie wyjąć i/lub ponownie włożyć do pochwy w pozycji stojącej, stawiając jedną nogę na krześle lub krawędzi łóżka, według własnego uznania.

Przed każdorazowym wprowadzaniem pessara należy posmarować go odpowiednim kremem. Przy pessarach położniczych należy stosować kremy antybiotykowe, które nie zniszczą flory Doderleina. Przy silniejszych upławach można tą terapię kontynuować raz lub dwa razy na tydzień. Przy pessarach ginekologicznych – u starszych kobiet kremy estrogenowe które ułatwiają ich wprowadzenie oraz polepszają miejscowe ukrwienie i odbudowę nabłonka oraz tkanek, u młodszych kobiet kremy przeciwzapalne. Zalecamy stosowanie przy małej powierzchni pessara kremu o zwiększonej zawartości estrogenu (0,5 mg na 1 g kremu) a przy dużej powierzchni pessara o zmniejszonej ilości estrogenu (0,1 mg na 1 g kremu).

Należy zwrócić uwagę na przeciwwskazania dla stosowania kremów estrogenowych.

Pessary silikonowe nie wymagają szczególnej dezynfekcji. Wystarczy wymyć pod bieżącą wodą, używając mydła i szczotki. Przy stosowaniu pessarów ginekologicznych zaleca się, co najmniej raz w kwartale profilaktyczne badanie lekarskie we wziernikach. Wieloletnie doświadczenia i praktyka stosowania, pessarów silikonowych np. w Niemczech i w Polsce wykazały całkowite bezpieczeństwo w zakresie powodowania odczynów zapalnych i odleżyn. Jednocześnie nie stwierdzono jakichkolwiek reakcji alergicznych lub osobniczych nadwrażliwości.

DOBÓR PESSARA GINEKOLOGICZNO-POŁOŻNICZEGO:
Dobór typu oraz rozmiaru pessara powinien dokonać lekarz specjalista podczas badania ginekologicznego. Prawidłowy dobór odpowiedniego modelu może zniwelować lub całkowicie zlikwidować dolegliwości statyki narządu rodnego. Źle dobrany pessar może spowodować różnego rodzaju skutki uboczne jak np. odleżyny, zastój moczu. Aby uniknąć powstawania odleżyn i innych powikłań należy stosować pessar o odpowiednio dobranej wielkości. Jeżeli wejście do pochwy ma większą lub równą średnicę, niż dalszy odcinek, należy zmniejszyć wejście do pochwy poprzez wykonanie tylnej plastyki (w znieczuleniu ogólnym) lub wykonanie tylnej plastyki na wzór medialnej episiotomii ze zszyciem (w znieczuleniu miejscowym) Doprowadzi to do zmniejszenia wejścia do pochwy. Automatycznie będzie można założyć mniejszy pessar. który się utrzyma i spełni swoją rolę bez powodowania odleżyn. Przy braku takiej możliwości, przy dużym wejściu do pochwy, samoistnie może się utrzymać tylko pessar grzybkowy. Pozostałe pessary będą wypierane przez obniżający się lub wypadający narząd.

Rodzaje pessarów:

Pessar kołnierzowy cewki moczowej

Ten model pessara jest połączeniem pessara kołnierzowego z miejscowym zgrubieniem zwanym kalotą. W przypadku, gdy kalota jest za wysoka tzn wywiera za duży ucisk na cewkę (co może powodować trudności w oddawaniu moczu), kalotę taką można odpowiednio zmniejszyć przez spiłowanie.

Pessar pierścieniowy gruby

Twardy stosowany przy dużych wejściach do pochwy, miękki stosowany przy wąskich wejściach do pochwy. Pessar pierścieniowy stosowany jest przy obniżeniu pochwy i macicy.

Pessar talerzowy

Pessar talerzowy stosuje się przy lekkich obniżeniach macicy i pochwy lub przy silnym obniżeniu macicy i pochwy z wypadaniem po uprzednim operacyjnym zmniejszeniu wejścia do pochwy. Przy większym wypadaniu pęcherza pessar podtrzymuje także w części środkowej i bocznej uszkodzenie pochwy.

Pessar grzybkowy cienki

Przy pomocy pessara grzybkowego leczy się pacjentki z wypadaniem pochwy i/lub macicy, u których inne pessary nie są w stanie utrzymać nacisku. Wypadanie pochwy i macicy stanowią dla pacjentki oraz lekarza prowadzącego problem większy aniżeli obniżenie pochwy i macicy. Przed założeniem pessara należy przeprowadzić repozycję wypadłych organów. W takim wypadku lekarz musi zwrócić uwagę na zawartość worka przepuklinowego.

Pessar cienki cewki moczowej

Pessar cienki cewki moczowej nadaje się do leczenie przypadków nietrzymania moczu i/lub obniżenia macicy i pochwy, szczególnie w sytuacjach, gdy wcześniej nie przeprowadzono u pacjentki pochwowego zabiegu na dnie macicy połączonego z podniesieniem pochwy, Konieczne jest natomiast, aby dno macicy było w stanie utrzymać pessar. Kalota powinna podnieść do góry przejście pomiędzy pęcherzem moczowym oraz cewkę moczową i w ten sposób zapobiegać otwieraniu się górnej części cewki moczowej w chwilach obciążenia (np kaszel, ruch, wysiłek).

Pessar kołnierzowy szyjki macicy (położniczy)

Przy pomocy pessara kołnierzowego szyjki macicy leczone są kobiety ciężarne, u których zdiagnozowano niewydolność szyjki macicy. Pessar ten stosuje się w celu odciążenia szyjki macicy, co ma – w miarę możliwości – zapobiegać porodom przedwczesnym oraz przynosić ulgę w leczeniu zespołu bólowego miednicy małej. Przed założeniem pessara należy wykluczyć infekcję, jako przyczynę porodu przedwczesnego.

Źródło: herbich.pl